بررسی تاثیر BTDMA و غلظت های گوناگون آن بر استحکام باند برشی یک باند آزمایشی به عاج

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر یک مونومر هیدروفیل جدید حاوی دو گروه کربوکسیلیک اسید (BTDMA) بر استحکام باند برشی یک سیستم باندینگ یک جزئی پایه میباشد.مواد و روشها: روش تحقیق به صورت تجربی و تکنیک جمع آوری اطلاعات مشاهده بود. 90 دندان پرمولار انسانی سالم به 6 گروه تقسیم شدند. در هر گروه سطح صافی از عاج قسمت باکالی هر دندان ایجاد گردیده و با اسید فسفریک 37% به مدت 15 ثانیه اچ گردید. یک سیستم باند پایه تجربی بر اساس حلال استن / الکلی بعنوان پایه تهیه شده و به آن درصدهای وزنی مختلف 5%، 10%، 15% و 30% از مونومر هیدروفیل BTDMA اضافه گردید. تمام سیستم های تجربی با تکنیک باندینگ مرطوب در سطح عاج دمینرالیزه بکار برده شدند.جهت مقایسه و به عنوان کنترل از یک سیستم باند تجاری معتبر [(Single bond) 3M] استفاده گردید. سپس یک استوانه از کامپوزیت Z100 (3M) بقطر3.2mm و ارتفاع 2mm به دندان باند گردید. بعد از یک هفته نگهداری در آب مقطر استحکام باند برشی بوسیله ماشین تست مکانیکی یونیور سال، توسط یک تیغه بفرم چیزل و با سرعت 5/0 میلیمتر در دقیقه اندازه گیری شد. یافته ها با تست ANOVA و تست Tukey آنالیز شدند.یافته ها: استحکام باند برشی در گروه پایه کمترین بوده و با تمام گروهها اختلاف معنی دار داشت (P<0.05). اضافه نمودن مونومر BTDMA سبب افزایش استحکام باند برشی نسبت به گروه Base شده بود. گروه %15 BTDMA با بیشترین میانگین استحکام باند، با تمام گروهها به غیر از گروه 10% BTDMA اختلاف معنی داری را نشان می داد (P < 0.05). لازم به ذکر است که با افزایش میزان مونومر BTDMA به 20% وزنی، میزان استحکام باند برشی نسبت به گروه 15% BTDMA کاهش یافت (P<0.05).نتیجه گیری: افزودن درصد معینی از مونومر BTDMA به سیستم پایه باندینگ سبب افزایش استحکام باند برشی به عاج می گردد.